Welke kazen kunnen gegeten worden bij lactose-intolerantie?
De ernst van een intolerantie verschilt van persoon tot persoon. Bij intolerantie moet het verbruik van zuivelproducten, en in het bijzonder van kaas, gelukkig niet meer vermeden worden.
Alle kazen bevatten per definitie melk. En dus ook lactose?
Nu moet u weten dat bepaalde kazen er geen bevatten en dus door de meeste lactose-intolerante mensen gegeten mogen worden.
Wat betekent lactose-intolerantie?
Lactose is een suiker, de belangrijkste suiker van melk. Deze melksuiker bestaat uit 2 moleculen: glucose en galactose. Om de lactose door het organisme te laten opnemen, breekt een enzym, lactase genaamd, de lactose in twee gewone suikers: glucose en galactose
Een tekort aan lactase leidt dan tot een onmogelijkheid om grote hoeveelheden lactose te verteren wat symptomen kan veroorzaken zoals darmkrampen, diarree, winderigheid.
In het algemeen: hoe ouder een kaas, hoe minder lactose hij bevat. De bacteriën in de kaas vormen de lactose in de loop der tijd om tot melkzuur. Bij oude Parmigiano bijvoorbeeld, na 18 maanden, kunnen we verzekeren dat onze kaas lactosevrij of “lactose free” is omdat het lactosegehalte op een natuurlijke manier minder dan 0,1 g/100 g bedraagt.
Wil u meer weten over lactosevrije kaas?
Geiten- en schapenkaas bevat van nature weinig lactose en wordt dus over het algemeen door iedereen goed verdragen. Om een kaas ‘lactosevrij’ te kunnen noemen, moet deze echter regelmatig geanalyseerd worden door een officiële instantie waarbij het lactosegehalte niet hoger mag zijn dan 0,1 g per 100 g.
Het zijn de kazen met een harde korst en een lange rijping die het minste lactose bevatten. Hoe ouder de kaas, hoe meer de lactose zich dankzij de bacteriën omzet in melkzuur. Het gaat dan om kazen zoals een oude Comté of een oude Tomme.
Om een kaas ‘lactosevrij’ te kunnen noemen, moet deze echter regelmatig geanalyseerd worden door een officiële instantie waarbij het lactosegehalte niet hoger mag zijn dan 0,1 g per 100 g.
Maar u moet steeds waakzaam blijven bij de aankoop van een van deze kazen. Zo bevat een Parmigiano die minstens 18 maanden gerijpt heeft nog enkel sporen van lactose. Bij de aankoop van kaas moet de rijpingstijd dus steeds gecontroleerd worden, want in de winkel is vaak Parmigiano terug te vinden die slechts 10 maanden gerijpt heeft. Het lactosegehalte blijft dan veel te hoog voor iemand die intolerant is.
Kaas en melkproducten zonder lactose hoeven niet in te boeten op het vlak van smaak.
Deze kazen worden gemaakt op basis van lactosevrije melk. Om tot deze melk te komen, wordt er lactase (eiwit) aan toegevoegd. De enzymen gaan vervolgens geleidelijk aan hun werk doen en de lactose splitsen in glucose en galactose.
Lactosevrije melk wordt dus gebruikt voor het maken van kazen zoals Mozzarella, kwark, roomkaas, Gouda, Edammer …
Deze techniek kan ook toegepast worden bij de productie van melk, verse room, boter en yoghurt.
Dankzij dit proces kunnen zij met een lactose-intolerantie dus opnieuw genieten van smaakvolle melkproducten zonder enig ongemak te ondervinden.
Er bestaan ook kaasvervangers die geen lactose bevatten. Ze worden geen ‘kaas’ genoemd maar wel ‘plantaardige kaas’, ‘vegan alternatief voor kaas’ of ook ‘veganistische kaas’ of ‘vegan kaas’ omdat ze eruit zien als kaas (vers, hard of romig) en de smaak ervan benaderen. Maar deze zijn niet van dierlijke oorsprong. Ze worden gemaakt op basis van plantaardige melk, sojamelk, tofumelk of oliehoudende zaden. Zij die intolerant zijn moeten er rekening mee houden dat deze plantaardige vervangers geen lactose maar wel nog gluten bevatten.
Denkt u dat dit allemaal niet zo eenvoudig is om zelf te controleren?
Laat u leiden...
Onze kazen zijn gegarandeerd lactosevrij en worden geselecteerd om hun smaak en hun BIO-certificering!